Deze week is de titel: De laatste Bohémien, een wufte sotterny van Arjen van Seelandt. Wat de luisterspelen betreft, is de Nederlandsche Omroep even onberekenbaar als een meisje van 16. Wie van de lezers heeft Zondag 22 Augustus om 15.00 het luisterspel gehoord: Een Gelukkig Kapitein van een Gelukkig Schip?.... Om geheel onbekende redenen zijn de uitvoerenden hier uit hun slof geschoten op niet geringe wijze. Ik zwijg hier geheel over de verdiensten van het luisterspel zelf, dat van de hand was van Willy van der Heide. Het gaat mij hier over de uitvoering alleen. Ik verdeel in deze kolommen steeds lof en critiek met onpartijdige pen. De uitvoering van luisterspelen is soms om den criticus aan den luidspreker grijze haren te bezorgen.... Hiermede bedoel ik niet technische feilen, zooals een gaping waar een acteur vergat tijdig in te vallen, of een slecht ingemengd geluid. De fout zit dikwijls dieper.... in een niet juist aanvoelen van de gevoelswaarde van een rol door acteur of regisseur.. Ik zal hier binnenkort een uitgebreider stukje aan wijden. Vooropgesteld, dat de tekst en dramatische bouw van een hoorspel goed is, mag en moet elk acteur binnen het kader van den tekst, dezen aanvullen met pauzes, uitroepen, zuchten.... al naar hij dit als juist voelt. De regisseur geeft hierin de noodige indices. Op het tooneel is de dictie van een tekst van veel minder primair belang dan voor de micro. Hier moet alles.... karakter, gemoedsgesteldheid en humeur van den uitgebeelden persoon uitsluitend via den tekst en vooral de manier van voordragen tot den luisteraar worden gebracht. Ik herinner me luisterspelen van den B.B.C., waarin bepaalde liefdesscènes, bestonden uit aarzelingen, afgebroken stukjes zin, heel zacht vlak voor den microfoon gesproken, meer zachte lachen e.d. dan uit drogen tekst. Op Zondag 22 Aug. kwam in het hoorspel bovengenoemd een karakter: Kanters voor, directeur van een reederij. Er werd niet vermeld wie deze rol speelde en evenmin, wie de regie had. De uitbeelding van Kanters echter was een klein meesterstuk. De stijl van spreken.... zijn pauzes op de goede momenten.... de suggestie van hypocrisie achter zijn gesprek met kapitein Frederiks, - dit alles was A I, zooals Lloyds het noemt. Geluiden waren uitstekend en goed verwerkt.... En, bovenal belangrijk: Men speelde het klaar, een Stem te vinden voor den verbindenden tekst, die niet trachtte een eigen uitleg van dien tekst te geven, maar vlak en onpersoonlijk voordroeg zooals steeds met een verbindenden tekst dient te geschieden. Welk regisseur mag dit op zijn credit-zijde schrijven? |
met als verdere solisten: Nelly Smit, sopraan, Gusta Scheepmaker, alt en Willy François, piano.
dagmiddagprogramma. Medewerkenden: Josée Sann; het pianoduo Jacq. Schutte en André de Raaf, Lex Karsemeyer, tenor, Gerard van Krevelen en zijn orkest, Frans Wouters en zijn orkest. |
met serenaden en danswijzen. |
Medewerkenden zijn Conny Stuart, Tom Erich, piano, De Schavuiten en Frans van Cappelle en zijn musette-orkest. |
Een samengeflanst programma van eindjes en brokjes waarin o.a. voorkomen de Ra-Ra-Raadselfabriek. |
een gevarieerd middagprogramma. Met o.a. De Ramblers. |
die tegenwoordig op zijn eentje driekwart van den zendtijd schijnt te vullen. |
Vanmorgen de historie: de Diamanten van de groote Spin. |
een gevarieerd programma voor de vrouw. |
Op dezen tijd hoort u een luisterspel, bewerkt naar den beroemden roman van Alphonse Daudet. |
Een vol uur Léhar! |
een bont Vrijdagavondprogramma. Bonte Programmas zijn doorgaans een doorloopende ergernis. Roer door elkaar een lezing, een drie kwartier muziek van zes verschillende zeer middelmatige orkesten, een luisterspel, een flard cabaret, een klankbeeld, en wat er verder nog aan programmas over is, zet boven alles den titel Bont Allerlei en Klaar is Kees. Ik heb ettelijke malen eerder gezegd en ik zal niet ophouden deze waarheid-als-een-koe te blijven herhalen, dat een dergelijk compôteprogramma niet ieder wat wils geeft, maar nagenoeg iedereen ergert. |
Onder leiding van Piet van Meyer en met solistische medewerking van Gesina Popping, piano. |
Medewerkenden: Gretl Perelli, zang, Wim Ibo, conférence, het Vroolijke Klaverblad, de Kilima Hawaians, het Septet Jonny Ombach en Otto Hendriks. |
Een Oud-Hollandsch programma, samengesteld door Dr. H. M. Merkelbach. Medewerkenden: Coosje Guilleron, zang en Thea Tulleken, voordracht. |
Ik meen, veilig te kunnen beweren, dat dit een gevarieerd programma is. |
W.W.W. |
[1] | Programma-overzicht en column uit Cinema & Theater, 1943, nr. 36 (Amsterdam, 03-09-1943). |