| Blz. 10 | [...] In ”De Gil”, een nationaal-socialistisch weekblad, dat tijdens de bezetting verscheen, stond eens een artikel, waarin de verzetslieden erop werden gewezen, dat zij zich vergisten, want dat alleen degenen, die voor de Duitsers werkten en hun bedrijven daardoor aan de gang hielden na de oorlog direct zouden worden ingeschakeld door de Nederlandse regering. Ik dacht hieraan, toen ik las, dat ”Dr.” van Doorne van de D.A.F. naar Amerika is uitgenodigd door de militairen aldaar. De verzetslieden hebben in het algemeen minder goed geboerd; zij waren principieel verdacht als opstandige elementen. Er zijn nu eenmaal altijd mensen, die zich niet kunnen neerleggen bij onrecht tyrannie en gruwelen en die daartegen in opstand komen. Zij zoeken geen voordeel, maar handelen, zoals zij doen, omdat zij niet anders kunnen. Zij zijn het verzet van het volk ook tegen zijn eigen lafheid en lamlendigheid. Een volk is een geheel. In het verzet kwam de gedachte van vrijheid en menselijke waardigheid tot uitdrukking en tot werkelijkheid. De verzetslieden wisten heus wel dat zij Nederland niet konden bevrijden. Zij konden alleen maar de bestialiteit niet aanvaarden. Het verzet was een eervol aspect van ons volk; het behoedde het ervoor zijn zelfrespect te verliezen. Maar het werd niet geëerd, want na de oorlog kreeg de grote massa der laffen en lamlendigen het voor het zeggen en die kon het verzet niet aanvaarden, omdat het een aanklacht is. |
| [1] | (Deel van een) artikel uit „De Wereld van Heden” (Amsterdam, 15-01-1963, nr. 232), een twee-wekelijks tijdschrift, dat van 1953 tot 1971 uitgegeven werd door de Amsterdamse wijsgeer, advocaat en publicist Mr. drs. Antonie Börger (* 16/09/1892, † 11/11/1971) en waarin deze op de eerste pagina's de Nederlandse politiek, het dagelijkse en het wereldgebeuren behandelde. Vast onderdeel van het tijdschrift waren de zgn. „Dagboekbladen van een Philosooph”. |