|
Keulen (Köln), Wallrafplatz 9 : Behalve carnaval is Keulen natuurlijk ook wereldberoemd vanwege de Eau-de-Cologne, in het Duits: Kölnisch Wasser. Volgens de legende zou koopman Wilhelm Mülhens (* 25 juni 1762, † 6 maart 1841) voor zijn huwelijk met Catharina Josephina Moers (* 1774 , † 1841) in 1792 het recept van een „aqua mirabilis” hebben gekregen van de Kartuizer monnik Franz Maria Carl Gereon Farina. De werkelijkheid is dat Mülhens minstens sinds 1799 in de Glockengasse zijn Kölnisch Wasser verkocht ... als inwendig te gebruiken geneesmiddel; in de tijd van de Franse bezetting kreeg het huis in de Glockengasse het huisnummer 4711 (het nummer dat in de jaren ’30 van de negentiende eeuw het merkteken van de firma werd); Napoleon vaardigde in 1810 een decreet uit, waarbij alle tot dan geheime recepturen van inwendig te bebruiken geneesmiddelen openbaar moesten worden. Om het decreet te omzeilen gaf Mülhens vanaf dat moment aan dat Kölnisch Wasser een uitwendig te gebruiken middeltje - oftewel een geurwater - was. De huidige makers, nog steeds afstammelingen van Wilhelm Mülhens, beweren nog steeds dat Kölnisch Wasser niet alleen als geur geldt, maar als een „aroma-therapeuticum”, dat ingeademd moet worden, „zodat de etherische oliën hun werk kunnen doen”. Onder de Franse naam Eau de Cologne noemt Karl May het spul driemaal in zijn werken, maar onbekend is of zijn eerste dan wel tweede vrouw ook Kölnisch Wasser gebruikten. © foto 2023 |
|