Bonn, 15 juni
SCHRIJVER DEZES MOET bekennen als jongen een ijverige lezer te zijn geweest van de spannende werken van Karl May. Hij had een namaakbuks met kopspijkertjes in de kolf, die in zijn ogen – en gelukkig ook in die van zijn vriendjes – bedriegelijk leek op Winnetou’s befaamde zilverbuks. Hij legde als Old Shatterhand zijn hand tussen de oren van zijn fiets, opdat deze – zij het ten koste van enige kuitkramp – de stormachtige snelheid zou bereiken van de Arabische hengst van de heer met de overigens weinig constructieve vuist. En hij schrok bijzonder, toen bleek, dat May’s boeken de geliefdste lectuur waren van een man, waarmee men nu eenmaal zo min mogelijk verwantschap begeert, namelijk van Hitler.
SINDSDIEN heeft schrijver dezes zich duidelijk van Karl May gedistancieerd, hetgeen misschien niet billijk is, omdat schrijvers helaas hun lezers niet kunnen uitzoeken. Bovendien vergde het weinig opofferingsgezindheid, omdat hem reeds was gebleken, dat het nauwelijks mogelijk is zijn leven naar het voorbeeld van buffeljagers te modelleren. Het schieten van bokken is het enige tijdverdrijf, dat nog aan de romantische omgang met de zilverbuks herinnert.
NIETTEMIN TROK HET ONZE AANDACHT, dat met Pinksteren de Duitse Indianen zich afkeurend over de heer May uitspraken. Naar hun mening heeft de geestelijke vader van Winnetou ten onrechte de financiële positie van het Duitse Indianenwezen ondermijnd door te beweren, dat het absoluut noodzakelijk was adelaarsveren in de hoofdtooi te dragen, een versiering, die in de Bondsrepubliek slechts tegen zes mark per stuk te verkrijgen is. Ook de veren van een manlijke kalkoen blijken een sociaal volkomen acceptabele hoofdbedekking te vormen, ook al zijn zij vooral tegen Kerstmis beduidend goedkoper.
HET OPPERHOOFD VAN DE OP DE DÜSSELDORFSE JACHTVELDEN ACTIEVE OGLALA-STAM Rode Wolk, als bleekgezicht handelaar in oud roest, meent trouwens, dat May in het algemeen te weinig eerbied heeft getoond voor de ware Indianentradities. Een uitspraak die ons doet vermoeden, dat Rode Wolk en zijn squaw Blauwe Hemel onkundig zijn van het toch niet te loochenen feit, dat er schrijvers zijn, die liever een spannend verhaal te boek stellen dan een waarheidsgetrouwe schildering des dagelijksen levens, van Indianen of van wie dan ook. Met dezulken weigert de verdediger van de „werkelijke gebruiken van het rode ras” de vredespijp te roken.
HET KOMT ONS ECHTER VOOR, dat niet zijn orthodoxe verdediging van de kampvuurgebruiken, maar veeleer zijn economisch talent Rode Wolk op zijn hoge positie heeft gebracht. Wij maakten reeds gewag van zijn invoering der kalkoense confectie op hoofdtooigebied, moeten daar echter aan toevoegen zijn manoeuvre, die de stam voor twee mark vijftig per uur de beschikking geeft over twee paarden. Dat Rode Wolk tevens de beste tomahawk-werper onder de Oglala’s is, levert de ook door Indianen gewenste ideële rechtvaardiging van een economisch voordelig optreden.
HET PINKSTERWEEKEINDE was uiterst druk voor de Düsseldorfse Oglala’s, die de opperhoofden van alle Duitse stammen op bezoek hadden. De buurstam der Dakota’s kwam niet, omdat tussen de gastheren en deze gedegenereerde Indianen, die nog slechts bij elkaar komen om vuurwater te drinken, een vete heerst. Waaruit blijkt, dat Karl May toch niet in alle opzichten bezijden de waarheid was. Wel beloofde het hoofd van de Volkskundliche Kulturgruppe für Indianistik Radebeul, een Oostduitse stam, die blijkbaar is besmet door de Duitse gewoonte grote woorden te gebruiken, de komst van enige echte rode krijgers, die echter in strijd met alle tradities (onder Indianen) hun woord braken.
HET WERD NOODGEDWONGEN EEN ERNSTIGE BIJEENKOMST. Vuurwater mocht niet worden getapt, zodat limonade moest worden geschonken. Bovendien waren de paarden niet beschikbaar, omdat zij dienst moesten doen bij de groenteboer. In tegenstelling tot de Zuidduitse stammen, waartoe naar men zegt nog wel eens een bankier wil toetreden, zijn de Noordduitse financieel niet bijzonder draagkrachtig, zodat men zich moest beperken tot die zaken, waar een vindingrijke Indiaan met weinig geld zelf voor kan zorgen. „De gebruiken van het rode ras” werden echter uitvoerig besproken, de moeilijkheden van de onderscheidene stammen doorgepraat (een hele verandering sinds May), het mes- en tomahawk-werpen in wedstrijdverband beoefend. Betreurd werd, dat ereopperhoofd Adenauer 2 niets van zich had laten horen.
HET IS JAMMER, dat dergelijke stammen nog niet door Duitsland trokken in Hitlers jeugdjaren. Het was het land ongetwijfeld beter gegaan, als hij zijn shatter-neigingen in een wat kleiner stamverband had kunnen uitleven.
Konrad Adenauer (voluit: Konrad Hermann Joseph Adenauer , * 5 januari 1876 , † 19 april 1967) was een Duits jurist en politicus van de katholieke Zentrumspartei resp. de CDU. Van 1917 tot 1933 en in 1945 was hij burgemeester van zijn geboortestad Keulen en van 1949 tot 1963 de (eerste) bondskanselier van Duitsland.
Terug naar de Nederlandstalige bibliografie.
Terug naar de Karl May-startpagina.
Terug naar de Apriana-startpagina.
