Drie hoorspelen om uit te kiezen vanavond en nog wel van zeer uiteenlopend karakter: een „Indianenstuk”, een satire en een treurspel. […] Het indianenstuk „Fährten in der Prärie” (N/WDR, 309 en 428 m, om 20.30 u.) voert u terug naar grote figuren uit uw jeugd: Old Shatterhand en Winnetou, bleekgezicht en roodhuid, wier avonturen ge kunt vinden in de zestig boeken van Karl May 2. Maar de belevenis, die in dit hoorspel verwerkt is, staat niet in die boeken geschreven: het laatste avontuur van de beide beroemdheden werd opgetekend in 1934 door de toneelschrijver Günter Eich 3. Ook hier wordt gezwaaid met messen en strijdbijlen en rijzen de martelpalen bij bosjes uit de grond, zodat uw haren zich oprichten en het kippevel u in behagelijke sidderingen brengt. Dit laatste avontuur betekent tevens het einde van de tijd der vechtpartijen tussen roodhuiden en hun blanke „broeders”, die ten slotte eindigen met de overwinning der laatsten. […]

[1]	In: De Telegraaf, 1 april 1959.

[2]	Sinds 1959 bestaan de Gesammelte Werke uit negenenzestig delen, die bij lange na niet allemaal over Winnetou en Old Shatterhand gaan. Inmiddels (2022) is de serie gegroeid tot 96 boeken.

[3]

Günter Eich (* 1 februari 1907 , † 20 december 1972) was een Duitse dichter en hoorspelauteur. Van zijn prozawerken zijn vooral „Züge im Nebel”, „Maulwürfe” en „Ein Tibeter in meinem Büro” populair. Van zijn in totaal 44 hoorspelen werd het hier genoemde „Fährten in der Prärie. Ein Spiel aus der untergehenden Welt Old Shatterhands und Winnetous” uit 1936 voor het eerst op 11 juli 1936 bij de Reichssender Berlin opgevoerd onder de regie van Harald Braun (* 26 april 1901 , † 24 september 1960); t.g.v. Karl Mays vijfentwintigste sterfdag werd het hoorspel op 30 maart 1937 nogmaals, in een andere bezetting, maar van dezelfde regisseur, uitgezonden. In 1959 verzorgde de NDR (Norddeutscher Rundfunk) een nieuwe versie onder de regie van Gustav Burmester (* 14 december 1904 , † 6 juli 1978), die blijkens het artikel uit de De Telegraaf ook door de WDR (Westdeutscher Rundfunk) werd uitgezonden; mogelijk ook door andere zenders, die echter in Nederland niet of nauwelijks te beluisteren waren. Het hoorspel is een zeer vrije bewerking van Winnetou III.

Terug naar de Nederlandstalige bibliografie.

www op deze website