Ruurlo herleeft. Eens in de drie jaar is het dorp doortrokken van kruitdamp, vallen er bosjes al of niet gescalpeerde doden, liggen de Indianen overal op de loer, fluiten de kogels er om je oren en laaien de kampvuren hoog op. Het hele dorp voelt zich betrokken bij deze manifestatie, een Indianen-openluchtspel naar Karl May, dat ook dit jaar in de bossen bij Ruurlo wordt opgevoerd. Er zijn acht voorstellingen in augustus maar nu al begint iedereen lekker ‘in’ te raken. Kinderen doen Indianenspelletjes en hun ouders begroetten elkaar met ‘roodhuid’ en zeggen ‘oef’ of ‘squaw’ tegen de dokter in de spreekkamer.
Dit jaar gaat het spel over het boek Old Shatterhand 2. Zo’n tachtig amateurtoneelspelers uit het dorp, kinderen en ouderen als figuranten en leden van de plaatselijke ruiterij met hun dertig paarden doen er aan mee, vertelt regisseur Gerdes 3, oud-hoofd van een school, die het verhaal ‘voor de bossen’ bewerkt heeft. Een groep dames zorgt voor de vorige maal doorgekropen kostuums, vakmensen bouwen het decor gratis op, alleen het materiaal moet betaald worden. Voor ’ Old Shatterhand moeten er rotsen komen op het honderd meter lange toneel, waar de spelers niet doorheen mogen zakken. ’En er moeten natuurlijk een paar martelpalen zijn’, zegt de heer Gerdes achteloos. ‘Een Indiaan aan een martelpaal, dat is een van de grootste attracties, maar wij vinden dat erg gewoon.’
De paarden worden speciaal gedresseerd voor het grote gebeuren. Zo heeft er al eens een moeten doodliggen, opdat zijn berijder met het dier als dekking naar de belager kon vuren. Een andere keer moest het paard leren naar een bepaalde ‘gewonde’ te draven en zich zover te laten zakken dat zijn droeve last zich op zijn rug kon hijsen. De paarden moeten verder leren, vanuit het pikdonker ’t toneel op te draven en zich behoorlijk te gedragen als er geschoten wordt. Hoeveel losse flodders er verschoten worden (‘pijl en boog vinden we te gevaarlijk’) kan de regisseur niet schatten, maar het is heel wat. ‘Dat schieten is zo in trek dat we moeten distribueren, anders doen ze maar raak. Ze krijgen niet eerder iets in handen dan met de generale’.

[1]	In: Trouw, 24 april 1968.

[2]	Volgens andere krantenberichten – o.a. van Trouw, Tubantia (1x) en het Limburgs Dagblad werd in 1968 „Het geheim van Old Surehand” opgevoerd. Tubantia noemt overigens daarnaast 3x „Old Shatterhand”. Tja.

[3]	Ben Gerdes (voluit: Bernard Albertus Joseph Gerdes, * 5 januari 1902, † 1975) was hoofdonderwijzer aan de Sint-Willibrodusschool in Ruurlo van 1930 tot 1967 en in 1962, 1865, 1968 en 1971 regisseur van de Karl May-spelen aldaar.

Terug naar de Nederlandstalige bibliografie.

www op deze website